Uruchamianie systemu Windows w trybie i bez trybu Hypervisor

W celu uruchamiania systemu Windows 10 w trybie hypervisor lub bez niego możemy dodać nową opcję uruchamiana do bootloader’a systemu, która nam pozwoli na uruchamianie systemu:

– z włączonym trybem Hypervisor potrzebnym aby uruchamiać wirtualne maszyny w Hyper-V.

– z wyłączonym trybem Hypervisor pozwalającym na uruchomienie silnika HAXM, z którego korzystają wirtualne maszyny Google.

 

W celu dodania dodatkowej opcji uruchamiania do multi-boot setup należy wykonać poniższe kroki.

  1. Uruchomić wiersz poleceń w trybie administratora (“Uruchom jako administrator”:

 

2. Wprowadzić i uruchomić komendę:

bcdedit /copy {current} /d “Microsoft Windows 10 – no hypervisor”

Polecenie to utworzy nową opcję uruchamiania systemu „boot entry”, nada jej identyfikator i opis.

 

3. Wprowadzić i uruchomienić komendę:

bcdedit /set {identyfikator zwrócony w poprzedniej komendzie} hypervisorlaunchtype off

Przykład:
bcdedit /set {4c5b8917-f160-11e7-9437-9d9f3382403d} hypervisorlaunchtype off

Polecenie to wyłączy tryb hypervisor w utworzonej w poprzednim kroku nowej opcji uruchamiania systemu Windows.

Po wykonaniu polecenia bcdedit pojawi się lista istniejących wpisów uruchamiania w booloaderze Windows.

Wpis wyróżniony numerm 2 został dodany w poprzednich krokach.


 

4. Na koniec można ustawić opcję, która ma być domyślnie wybierana podczas uruchamiania systemu Windows:

bcdedit /default {identyfikator zwrócony w poprzedniej komendzie}

Przykład:
bcdedit /default {4c5b8917-f160-11e7-9437-9d9f3382403d}

 

Emulatory urządzeń mobilnych z systemem Android

Przed przystąpieniem do tworzenie aplikacji mobilnych konieczne jest przygotowanie środowiska testowego, w którym będziemy mogli testować oraz debugować tworzoną aplikację.

Mamy do wyboru dwie opcje:

1. Wykorzystanie fizycznego urządzenia.
2. Wykorzystanie emulatorów fizycznych urządzeń

O ile konieczne jest uruchomienie i przetestowanie aplikacji na fizycznym urządzeniu mobilny przed przekazaniem jej do sklepu „Google Play” lub „App Store” o tyle w codziennym procesie tworzenia aplikacji można wykorzystać emulatory.

Wykorzystanie emulatorów jest wygodniejsze, gdyż:
– nie musimy za każdym razem podłączać fizycznego urządzenia,
– widzimy działającą aplikację na ekranie komputera o większych wymiarach niż fizyczne urządzenie,
– możemy testować aplikację na różnych rodzajach emulowanych urządzeń (w różnych rozdzielczościach, różnych parametrach sprzętowych np. wielkość pamięci, rodzaj procesora itp.)

Należy mieć świadomość, iż emulator jest niczym innym jak stworzoną przez programistów wirtualną maszyną imitującą fizyczne urządzenie. Nie może on zatem całkowicie zastąpić testów wykonywanych na fizycznym urządzeniu.

Należy również wspomnieć, iż korzystanie z emulatorów jest wygodne tylko w przypadku gdy wykorzystują one akcelerację sprzętową. W przeciwnym razie emulator będzie działał zbyt wolno i proces debugowania oraz testowania będzie „męczarnią”.

Jeśli chodzi o emulatory urządzeń z systemem Android, to aktualnie mamy następujące opcje:
• Emulatory opracowane i udostępnianie przez firmę Google oraz Intel.
• Emulatory opracowane przez firmę GenyMotion
• Emulatory Visual Studio stworzone przez firmę Microsoft.

1. Emulatory opracowane i udostępnianie przez firmę Google oraz Intel.

Chyba najczęściej wykorzystywane emulatory do celów developerskich.
Emulatory te mają możliwość logowania się do sklepu Google Play i pobieraniu z niego aplikacji.
W celu przyspieszenie pracy emulatorów, wykorzystywany jest silnik Intel Hardware Accelerated Execution Manager (Intel HAXM), który wykorzystuje technologię sprzętową Intel Virtualization Technology (Intel VT).

Emulatory można zainstalować poprzez:

a) Instalację Android Studio.

Dostępna jest ona pod adresem: https://developer.android.com/studio/

b) Instalację lub modyfikację Visual Studio 2017
W Visual Studio Installer po wyborze poniższych opcji zostaną zainstalowane emulatory w następujących wersjach: Android 6.0 Marshmallow (Level 23), Android 7.1 Nougat (Level 25), Android 8.1 Oreo (Level 27) oraz silnik Intel HAXM.

Uruchamianie emulatorów 

Aby korzystać z emulatorów firmy Google w systemie Windows 10 należy zastosować jedną z poniższych opcji:

– wyłączyć funkcję Hype-V w systemie Windows w „Windows features”.

– dodać dodatkową opcję uruchamiania systemu Windows w trybie HyperVisor i bez trybu Hypervisor. Więcej na te temat tutaj.

– zainstalować najnowszą wersję Visual Studio 2017 w wersji co najmniej 15.8.0. W wersji 15.8.0 została wprowadzona możliwość uruchamiania emulatorów firmy Google x86 bez konieczności wyłączania funkcji Hyper-V. Więcej na ten temat: Hardware Acceleration for Emulator Performance (Hyper-V & HAXM)   
Czasami występują problemy z włączeniem opcji “Windows Hypervisor Platform”. Należy w tym wypadku wykonać dodatkowe kroki: Android Emulator Troubleshooting.

 

2. Emulatory opracowane przez firmę GenyMotion

Są to bardzo dobre emulatory, niestety nie są one bezpłatne. https://www.genymotion.com/
Na szczęście jest możliwość korzystania z nich w bezpłatnej wersji wyłącznie do celów osobistych. Można je pobrać pod adresem: https://www.genymotion.com/fun-zone/

 

3. Emulatory Visual Studio stworzone przez firmę Microsoft.

Dostępne są emulatory z systemem Android do wersji 6.0 Marshmallow (Level 23). Aby testować aplikacje na nowszych systemach Android należy zatem zainstalować emulatory firmy Google lub GenyMotion.

Emulatory te wykorzystującą oprogramowanie do wirtualizacji Hype-V firmy Microsoft. Oprogramowanie Hype-V wykorzystuje na wyłączność technologię sprzętową Intel VT.

W celu zainstalowania tych emulatorów, należy podczas instalacji lub modyfikacji Visual Studio wybrać opcję “Visual Studio Emulator for Android”:

Dodawanie kolejnych emulatorów możliwe jest poprzez aplikację “Visual Studio Emulator for Android”: